این کنسرت در تاریخ ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۱ در سالن موزه موسیقی برگزار شده و سلمان سالک قطعاتی را در دستگاه همایون با تار و دستگاه نوا با سه تار به صورت بداهه اجرا کرد.
در بروشور این کنسرت آمده است:
ردیابی متون کهن موسیقی نظیر الاغانی نوشته ابوالفرج اصفهانی (قرن چهارم هجری)، موسیقی کبیر نوشته فارابی، و آثار صفی الدین ارموی (قرن هفتم) و پیروانش تا قرن دهم و نیز مقامهای امروزی در موسیقی اقوامی از غرب چین (ایغورها) تا شرق و جنوب مدیترانه، نشان می دهد که دستگاه های نوا و همایون، دارای ریشه های تاریخی بسیار کهن می باشند و ممکن است به قدمت تمدنهای بشری در بین النهرین و سایر مناطق مجاور مورد استفاده قرار گرفته باشند.
در این کنسرت دو دستگاه نوا و همایون را با ترکیبی متفاوت که بر اساس یافته هایم از مقامهای نوی، بوسلیک و حجازی قدیم و برخی موسیقیهایی که در مناطق یاد شده رواج دارند و نیز با رویکردی متفاوت از نظر مدولاسیون، با تار و سه تار به همراه تنبک دوست و هنرمند گرامی آقای مجید علیزاده اجرا خواهم کرد.
سلمان سالک
