اسلاید قبلی
اسلاید بعدی
موسسه فرهنگی هنری آوای مهربانی
اگر دغدغهی یادگیری موسیقی به صورت دقیق، مؤثر، اصولی و هدفمند، برای خودتان و فرزندانتان را دارید، به نکاتی که در این مقاله برایتان مینویسم لطفاً توجه نمایید. این مقاله به شما کمک میکند بهترین آموزشگاه موسیقی را خودتان پیدا کنید.
من سلمان سالک، نوازنده، آهنگساز و معلم موسیقی هستم و از سال 1376 تا کنون به تدریس موسیقی در آموزشگاهها و دانشگاههای ایران مشغول بوده و تجربیات فراوانی در این زمینه پیدا کردهام که آنها را با شما در میان میگذارم. قبل از این تاریخ نیز بهترین معلمهای موسیقی را از نزدیک دیدهام و از آنها بسیار آموختهام.
تفاوت یک آموزشگاه موسیقی که کارش تنها تجارت و بیزنس در موسیقی هست و یادگیری شما اصلاً برایش مهم نیست با آموزشگاهی که ضمن تعهد و تجربه و انتقال صحیح اطلاعات درست در زمینه موسیقی از این راه کسب درآمد میکند، چیست و چگونه آن را بفهمیم؟!
ابتدا باید این را بدانیم که کسب درآمد از طریق آموزش هنر، حق تمام کسانیست که عمر خود را در این راه صرف کرده و خود برای بدست آوردنش وقت و هزینهی زیادی را صرف کردهاند. پس ما نباید فکر کنیم که آموزش موسیقی امری رایگان یا با هزینه پایین است و هنرمند وظیفه دارید آن را ارزان در اختیار دیگران بگذارد. زیرا موسیقی هم مانند سایر مهارتها میتواند شغل و حرفهی هر کسی باشد و باید از این راه بتواند امورات خود را بگذراند.
ممکن است در کشوری، دولت آن کشور، به دلیل حمایت از موسیقی و فرهنگ، این خدمات را به صورت رایگان یا ارزان در اختیار مردمش قرار دهد و بخواهد از این طریق موسیقی کلاسیک یا سنتی و هنر ملی خودش را ترویج کند. اما لازم است بدانیم این سیاست مربوط به کشور ما نمیشود و چنانچه در مراکز دولتی یا شبه دولتی این خدمات را ارزان دیدیم نباید فکر کنیم که حتما دارای کیفیت هم هست! چراکه اساساً در ایران هیچ سیاستی مبنی بر ترویج موسیقی و آن هم از نوع هنری و اصولی آن وجود ندارد. پس حتماً به دیدهی شک به آن نگاه کنید.
قصد من این نیست که بگویم هرجا قیمت خدمات بیشتر بود، لزوماً بهتر است بلکه هدف این است که بدانیم مبلغی که به عنوان شهریه میپردازیم متناسب با سطح کیفی آموزش و خدمات مربوط به آن است یا خیر؟
یک آموزشگاه موسیقی خوب دارای مشخصا زیر است:
این بدین معنی نیست که حتما نوازنده یا خواننده ماهری است و حتی به این معنی نیست که حتما خودش هم تدریس میکند. بلکه این شخص یک مدیر خوب است که موسیقی را هم میشناسد. پس ما اطلاعات را از مدیر باید بگیریم نه از منشی!
اگر مدیر به دلایل اقتصادی خود منشی هم باشد مشکلی نیست اما زمانیکه امر راهنمایی هنرجو را به یک منشی بی اطلاع از موسیقی میسپارد، حتماً قصدش فقط بیزنس است و قطعاً از فهرست آموزشگاهی خوب خط میخورد.
ممکن است مدیری به دلیل کم اطلاعی از موسیقی، یک مشاور خبره استخدام کرده باشد که هنرجوها را راهنمایی کند. در این صورت نیز میتوان به آن آموزشگاه اعتماد کرد زیرا کاستی اطلاعات مدیر با یک مشاور خوب جبران شده و این به دلیل وجود مدیر دغدغهمند است.
ممکن است منشی نیز از موسیقی مطلع باشد و راهنمای خوبی باشد که در این صورت باید حداقل یک مهارت مثل نوازندگی را بلد باشد. زیرا به حرف نیست و به عمل است.
پس ببینید قبل از اینکه نزد مدرس بروید، چه کسی شما را راهنمایی و مشاوره میکند.
رُک بگویم؛ اگر وارد آموزشگاهی شدید و گفتند مثلا پیانو نداریم و فعلاً با کیبورد معمولی (به اُرگ نزد مردم معروف است) تمرین میکنیم و یا فعلا دروس تئوری را کار میکنیم تا پیانوی ما آماده بشه و یا شما در منزل با پیانو کار کن و … بدانید این آموزشگاه اصلاً مناسب نیست.
امکاناتی نظیر ساز، صندلی مناسب، پایه نت، زیرپایی و هر آنچه که برای یادگیری شما مناسب است باید در محل آموزشگاه از قبل تأمین شده باشد.
امکانات ثانویه مثل تهویه مناسب و نور کافی و اتاق انتظار و … هم مهم هستند اما گاهی ممکن است به دلیل هزینههای گزاف ملک و اجاره برای یک آموزشگاه، تهیه همهی آنها میسر نباشد و میتوان از برخی از آنها فاکتور گرفت و مدت کوتاه حضور در آموزشگاه را بدون آنها تحمل کرد اما اگر همهی اینها را نداشته باشد، محل مناسبی برای هنرجو نیست.
این یکی به هر کاری مربوط میشود و اگر مدیر، مشاور، منشی و معلم(استاد) برخورد نامناسبی داشته باشند، غیرقابل تحمل خواهد بود زیرا آموزش موسیقی امریست که ممکن است سالها طول بکشد و باید بتوانیم رفتارهای آنها را تحمل کنیم. امکان ندارد یک معلم بداخلاق یا یک منشی بدرفتار که حوصله پاسخ دادن به هنرجو و یا والدین آنها را ندارد بتوانند جذب خوبی داشته باشند و درنتیجه به دلیل عدم ماندگاری شاگرد، دوره آموزشی بی نتیجه خواهد بود. لذا توجه به اخلاق و رفتار کلیه عوامل آموزشگاه مهم است.
طبیعتاً اگر موارد بالا در یک آموزشگاه فراهم شده باشد اما معلم خوب در آن نباشد، همگی بیفایده هستند.
پس بعد از مشورت گرفتن از مدیر و مشاور آموزشگاه و دیدن امکانات و فضای مناسب، حتما در مورد مدرس رشته مربوط و سابقه تدریس و مهارتهای وی، بپرسید و حتما قبل از شروع کلاس حتی اگر شده دقایقی مدرس را ببینید و از او در مورد روش تدریس و مقررات کلاس ایشان بپرسید. رفتار ظاهری وی را نیز بسنجید. متأسفانه مدرس نماهای زیادی در موسیقی وجود دارند که تدریس برایشان بهانهای برای ارتباطات نامناسب و یا تخلیهی گرههای ذهنیشان بر روی هنرجو است. مدرس باید دارای سابقهی کافی در تدریس و اشتهار به نواختن یا خواندن یا تدریس مبانی نظری وتئوری و … باشد. مدرس باید دارای رپرتوار (کارگان) که مجموعهای از کتابها و آلبومها و … جهت تدریس باشد. اگر مدرسی گفت «باید ببینم چی به دردت می خوره بهت یاد بدم» و یا «هرآهنگی دلت بخواد بهت یاد میدم». مطمئن باشید جز چند آهنگ هیچ برنامهای برای نوازنده یا خواننده شدن شما هیچ چیزی در چنته ندارد. مدرس شما باید به برنامهی خودش برای تدریس پایبند باشد و ضمن انعطافی که متناسب با استعداد شاگرد دارد، نباید برنامه را دائم تغییر دهد و سطح آموزش را خود پایین بیاورد. او باید در کار خود جدی و مطالبهگر باشد. از شما تمرین بخواهد و پیشرفت شما برایش مهم باشد. او نباید وقت خودش و شما را تلف کند.